Ναόμι Κλάιν: Οι άνθρωποι ακόμα μπορούν να αρπάξουν τον τροχό της Ιστορίας.

Συνεντεύξεις Συνέντευξη στον Αποστόλη Φωτιάδη για την εφημερίδα e-δρόμος έδωσε η Ναόμι Κλάιν, με αφορμή το νέο βιβλίο της, "Αυτό αλλάζει τα πάντα – Ο καπιταλισμός εναντίον του κλίματος".   Μετά από πέντε χρόνια έρευνας, το νέο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν Αυτό αλλάζει τα πάντα – Ο καπιταλισμός εναντίον του κλίματος βρίσκεται στα ράφια από την περασμένη Τρίτη. Αναμενόμενα οι πρώτες αντιδράσεις, αρνητικές και θετικές, είναι πολύ έντονες.

Η Κλάιν επιτίθεται κατά μέτωπο στην κορπορατίστικη πετρελαιοβιομηχανία και θέτει τους Big Green, τους μεγάλους περιβαλλοντικούς οργανισμούς προ των ευθυνών τους για την υποτίμηση του θέματος της κλιματικής αλλαγής τα τελευταία χρόνια.

Η κρίση, θεωρεί, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να ξεχαστεί ή και να αλλοιωθεί ο επείγων χαρακτήρας της κλιματικής αλλαγής.

Γι’ αυτό και αυτή αποπειράται μια πλήρη επαναφορά του θέματος επανατοποθετώντας το στον πυρήνα των επιχειρημάτων ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό.

Ο Δρόμος είναι το πρώτο μη αγγλόφωνο Μέσο που μίλησε μαζί της, σε μια αποκλειστική συνέντευξη για το πώς επηρεάστηκε από το ταξίδι της στην Ελλάδα, τους στόχους του βιβλίου, αλλά και για το γιατί πρέπει να διατηρήσουμε την ελπίδα μας ζωντανή.
 
Πόσο επηρέασε την ανάλυση που κάνεις στο βιβλίο η εμπειρία του ταξιδιού σου στην Ελλάδα, την άνοιξη του 2013;

Γενικά βελτίωσε την κριτική που προσπαθώ να κάνω. Ήταν πραγματική έμπνευση ο χρόνος που πέρασα στην Ιερισσό με τους ανθρώπους που εναντιώνονται στην εξόρυξη χρυσού. Αυτό το κίνημα πιστεύω ότι είναι μέρος της ψυχής μιας παγκόσμιας αντίστασης σε αυτό που στο βιβλίο αποκαλώ «Extractivism» (1).

Ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία και επηρέασε την ανάλυση που κάνω στο βιβλίο. Αυτό το κίνημα υπήρξε κυρίως από αγάπη για έναν τόπο και για να υπερασπιστεί το νερό, και δευτερευόντως από την ανάγκη να εναντιωθεί σε κάτι. Αυτό είναι η αληθινή του δύναμη. Υπάρχει ένα κεφάλαιο στο βιβλίο που λέγεται Αγάπη και Νερό και ήταν, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα της εμπειρίας μου στη Χαλκιδική.
 
Αρκετοί από αυτούς που είχαν έρθει στην ομιλία σου στην Αθήνα περίμεναν να ακούσουν επιχειρήματα ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και άκουσαν κυρίως για το θέμα τις κλιματικής αλλαγής και τον καπιταλισμό. Στο τέλος είχα την αίσθηση ότι μερικοί ακροατές πίστευαν ότι ήσουν έκτος θέματος. Γιατί νομίζεις αρκετός κόσμος υποδέχεται αυτήν τη θεματική ως δευτερεύουσα;

Νομίζω ότι πάντα υπάρχει κόσμος που έχει μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα σχετικά με το τι σημαίνει να επιχειρηματολογείς ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό. Αντίστοιχα, όταν μιλάω σε κοινό που ενδιαφέρεται για περιβαλλοντικά θέματα υπάρχει κόσμος που αναρωτιέται γιατί μιλάω τόσο πολύ για τη λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό και όχι για την κλιματική επιστήμη. Προσπαθώ να φέρω αυτές τις δυο κουβέντες πιο κοντά, γιατί χρειάζεται να γίνουν ένα.

Εάν δεν γίνουν, η οικονομία θα συνεχίσει να είναι πιο επίκαιρο θέμα από το περιβάλλον και το περιβάλλον θα είναι ο μεγάλος χαμένος. Πιστεύω ότι η κλιματική κρίση μπορεί και πρέπει να είναι ένα βασικό εργαλείο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Είναι, άλλωστε, το καλύτερο επιχείρημα που είχαμε ποτέ ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό.

Αυτό ήταν το επιχείρημά μου στην Αθήνα και αυτό είναι και το επιχείρημα στο βιβλίο. Ο κόσμος που θέλει να ξανακούσει τα επιχειρήματα που ακούει όλη την ώρα θα απογοητευτεί, αλλά αυτό δεν με ανησυχεί.
 
Στην Ελλάδα ήδη γίνεται λόγος για κάποιες αναφορές σου στο βιβλίο για τη συνάντηση με τον Τσίπρα. Θυμάσαι τι θέσεις είχε σε αυτό το θέμα;

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε και δεν έχω παρακολουθήσει από κοντά πώς εξελίσσονται τα πράγματα μέσα στο κόμμα, οπότε δεν έχει νόημα να κάνω κάποιο σχόλιο. Τότε ήταν πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε το κίνημα στις Σκουριές. Θυμάμαι, ωστόσο, μια εσωτερική διχογνωμία, με αρκετό κόσμο να θεωρεί ότι θα έπρεπε να δοθεί περισσότερο βάρος σε αυτά τα θέματα.
 
Πώς νομίζεις ότι μπορεί ο κόσμος να φύγει από τον «οικονομίστικο» τρόπο σκέψης και τον δογματισμό της «ανάπτυξης» και να αναζητήσει αλλού λύσεις στα μεγάλα προβλήματα ή να μιλήσει με διαφορετικό τρόπο για το νόημα της προόδου;

Είναι δύσκολο για εμένα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Ολοφάνερα, το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να κάνω ακριβώς αυτό. Βγήκε μόλις την Τρίτη, οπότε θα δούμε πώς θα πάει. Οπωσδήποτε, όμως, μπορώ να δω μια αλλαγή στο πώς σκέφτεται ο κόσμος που συναντώ.
 
Δηλαδή;
Την επόμενη εβδομάδα, στη Νέα Υόρκη, θα γίνει ένα συνέδριο για το κλίμα και μια ομαδική δράση που θα λάβει χώρα ονομάζεται Πλημμυρίστε την Wall Street. Είναι μια προσπάθεια να συνδεθούν τα κρίσιμα θέματα των ανισοτήτων και της κλιματικής αλλαγής. Οι οργανωτές ήταν βασικοί συντελεστές και στο Occupy Wall Street πριν από μερικά χρόνια, τότε ανήκαν στην κατηγορία του κόσμου που προαναφέραμε.

Ενδιαφέρονταν για τα οικονομικά θέματα αλλά δεν σκέφτονταν για το πώς αυτά συνδέονται με άλλα. Από τη χρονιά του Occupy Wall Street πέρασε καιρός και μεσολάβησε μια φοβερή φυσική καταστροφή που πλημμύρισε μεγάλο μέρος της Νέας Υόρκης (2). 

Πολλοί άνθρωποι εκεί που σκέφτονταν την κλιματική αλλαγή σαν ένα θέμα μακρινό για το οποίο δεν είχαν χρόνο να μιλήσουν, το ξανασκέφθηκαν. Είδαν ξεκάθαρα πόσο επείγουσα ήταν η κλιματική κρίση και επίσης είδαν τη σύνδεση του θέματος αυτού με τα θέματα της λιτότητας και των ανισοτήτων. Αυτό γιατί φυσικά οι πιο φτωχές κοινότητες στη Νέα Υόρκη υπέφεραν περισσότερο.
 
Υπάρχει ανάλογη δυναμική και στην Ευρώπη;

Κάτι αλλάζει, και υπάρχει το ερώτημα εάν αυτό θα γίνει αρκετά γρήγορα. Ωστόσο, η αλλαγή έρχεται και αυτό φαίνεται και στο πώς διογκώνεται και το κίνημα της από-ανάπτυξης.

Είχα μιλήσει, πρόσφατα, σε μια συνάντηση με αυτό το θέμα στη Γερμανία και το ακροατήριο ήταν μερικές χιλιάδες. Νομίζω ότι περισσότερος κόσμος που ασχολούνταν με την οικονομική πλευρά της κρίσης αρχίζει να βλέπει τις συνδέσεις και να αναρωτιέται πώς να πολεμήσει την κλιματική αλλαγή και να βρει προοδευτικούς τρόπους σε αυτή τη μάχη, που θα βάζουν μια πολύ πλουσιότερη θεματικά ατζέντα πέρα από μια απλή άρνηση της λιτότητας.

Ο μετασχηματισμός της ενεργειακής πολιτικής στη Γερμανία έχει φέρει κόσμο στο προσκήνιο αυτής της αλλαγής, που παλιά ασχολούνταν με οικονομικά θέματα. Το γερμανικό μοντέλο έχει σχεδιαστεί για να ενθαρρύνει τους μικρούς παίκτες. Έτσι προέκυψαν εκατοντάδες κοπερατίβες.

Εκατοντάδες πόλεις και κοινότητες επανέκτησαν τον έλεγχο του Ηλεκτρισμού από ιδιωτικούς φορείς. Τώρα διοχετεύουν τα κέρδη από την ηλεκτρική ενέργεια πίσω στην κοινότητα αποκτώντας ένα διπλό προνόμιο: πολεμούν τις εκπομπές και την κλιματική αλλαγή, ενώ αντιστέκονται και στη λιτότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο υπάρχουν περισσότεροι πόροι για την κοινότητα, περισσότερη δημοκρατία και έλεγχος. Εφόσον αυτά τα πετυχημένα παραδείγματα γίνονται ευρέως γνωστά και η γερμανική εμπειρία γίνεται ένα μοντέλο, περισσότεροι άνθρωποι θα βλέπουν αυτές τις συνδέσεις.
 
Σίγουρα ο κόσμος αντιδρά, αλλά συχνά αναφέρεσαι στον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Ποσό χρόνο έχουν οι κοινωνίες για να πραγματοποιήσουν αυτή την αλλαγή και μήπως, τελικά, το σημείο χωρίς επιστροφή έχει πια ξεπεραστεί;

Προσπαθώ να μην μπαίνω στην κουβέντα για το πόσες πιθανότητες έχουμε εάν προσπαθήσουμε. Εάν υπάρχει η οποιαδήποτε δυνατότητα πρέπει να πολεμήσουμε γι’ αυτό, γιατί η εναλλακτική είναι τόσο ζοφερή. Εάν υπάρχει η οποιαδήποτε πιθανότητα να αποφύγουμε την καταστροφή, πρέπει να παλέψουμε. Να κάνουμε αυτό που μπορούμε για να αυξήσουμε τις πιθανότητες. Εάν ήταν απλώς θέμα υπολογισμού πιθανοτήτων, τότε μάλλον θα στοιχηματίζαμε όλοι στο ότι ο καπιταλισμός θα κερδίσει, σωστά;
 
Ναι, μάλλον…

Επειδή όμως υπάρχει ακόμα μια μικρή πιθανότητα οι άνθρωποι να αρπάξουν τον τροχό της Ιστορίας, επιλέγω να αφιερώσω το χρόνο μου σε αυτό. Δεν θα επιχειρηματολογήσω με ανθρώπους που πιστεύουν ότι απλώς την… πατήσαμε. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα για να ενισχύσουμε την πολύ ζοφερή πρόγνωσή μας, αλλά στο τέλος είναι ηθικό το δίλημμα: εάν υπάρχει μια ευκαιρία για να μπορέσουμε να αλλάξουμε πορεία, τότε έχουμε την ευθύνη να παλέψουμε γι’ αυτήν την ευκαιρία.
 
Κάποιοι θα απαντήσουν ότι η ηθική δεν μπορεί να προσφέρει απαντήσεις σε έναν κυνικό κόσμο σαν τον σημερινό.

Εάν κοιτάμε το θέμα με έναν ψυχρό τρόπο και βλέπουμε τι είναι πιο πιθανό να συμβεί, τότε σχεδόν κάθε λογικό άτομο θα έλεγε ότι δεν θα αντιδράσουμε εγκαίρως. Επειδή, όμως, εγώ πιστεύω ότι υπάρχει αυτή η μικρή ευκαιρία και επειδή υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο, η ανθρωπότητα να ενώνεται και να σχηματίζει κινήματα εν μέσω της κρίσης, τα οποία άλλαξαν το σενάριο της Ιστορίας, επιλέγω να αφιερώσω την ενέργειά μου σε αυτήν την πιθανότητα. Πάντως έχει ενδιαφέρον.

Ενώ έβγαινε το βιβλίο είχα προετοιμαστεί για αντεπιχειρήματα σχετικά με τα επιστημονικά θέματα και για το εάν όντως χρειαζόμαστε μια τόσο ριζοσπαστική αλλαγή. Άλλα αυτό που ανακάλυψα, μετά από μια εβδομάδα που μιλάω για το βιβλίο, είναι ότι περνάω τον περισσότερο από το χρόνο μου σε θεραπευτικές συνεδρίες (γέλια).

Οι άνθρωποι θέλουν να μου πουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Δεν αμφιβάλλουν ούτε για το επιστημονικό σκέλος, ούτε για την ανάγκη για ριζοσπαστική αλλαγή, αλλά για την ελπίδα που έχω. Αυτό με φέρνει σε μια πολύ παράξενη θέση, γιατί η απόφαση να κρατήσει κάποιος την ελπίδα του ζωντανή είναι μια προσωπική απόφαση. Είναι μια απόφαση για το πώς θέλω να ζήσω και ποιος θέλω να είμαι.
 
Και πώς απαντάς σε αυτούς;

Προσωπικά, ως κάποια που έκανε έρευνα για τη ζοφερή πλευρά του θέματος και γνωρίζει ότι η κρίση μπορεί να φέρει στο προσκήνιο και τη χειρότερη εκδοχή της ανθρωπότητας, γι’ αυτό άλλωστε έγραψα και το Δόγμα του σοκ, δεν θεωρώ ότι είμαι αφελής. Η εναλλακτική είναι τόσο απαίσια και με κάνει να πιστεύω πως όσοι από εμάς έχουμε μια βάση, έχουμε και την ηθική ευθύνη να προσπαθήσουμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες για ένα καλύτερο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από το πόσο λίγες μπορεί να μας φαίνονται αυτές οι πιθανότητες.
 
Υπάρχει, όμως, τρόπος μια ηθική επιλογή να μετασχηματιστεί σε μια πολιτική αλλαγή;

Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι γραμμικές, όπως και η κλιματική αλλαγή δεν έχει γραμμική εξέλιξη. Υπάρχει ένα σημείο καμπής πέρα από το οποίο τα πράγματα εξελίσσονται πάρα πολύ γρήγορα. Αυτό ισχύει και για την ανθρώπινη ιστορία. Τα πράγματα μπορεί να τρέχουν γρήγορα και μετά να οπισθοδρομούν. Έτσι μπορούμε να βρούμε ελπίδα ακόμα και εάν έχουμε απογοητευθεί προηγουμένως. Κάποιοι από εμάς έχουμε απογοητευτεί τόσες πολλές φορές που εγκαταλείψαμε την ελπίδα. Πιστεύω, όμως, ότι δεν υπάρχει πια χώρος για την πολυτέλεια του κυνισμού.
 
(1) Εννοεί τον σφετερισμό τεράστιων ποσοτήτων φυσικών πρώτων υλών ή την εντατική οικονομική εκμετάλλευσή τους από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον τους, κυρίως για εξαγωγικούς λόγους.

(2) Τον Οκτώβριο του 2012 ο Τυφώνας Σάντι έπληξε και την Ανατολική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Επρόκειτο για το μεγαλύτερο σύστημα τροπικών καταιγίδων που έχει καταγραφεί ποτέ στον Ατλαντικό. Στη Νέα Υόρκη μόνο, 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για αρκετές ημέρες. Το μετρό της πόλης και όλα τα υπόγεια τούνελ πλημμύρισαν. Πολλά σπίτια και κοινότητες στα προάστια υπέφεραν από ανυπολόγιστες ζημιές και 53 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
 
* Ο δημοσιογράφος Αποστόλης Φωτιάδης διατηρεί το μπλογκ  apostolisfotiadis.wordpress.com  και στο twitter το λογαριασμό  @Balkanizator 

See more at: http://stokokkino.gr/article/11833/Naomi-Klain-Oi-anthropoi-akoma-mporoun-na-arpaksoun-ton-troxo-tis-Istorias#sthash.4O3Ru3jb.dpuf

DW: Όχι "εκπτώσεις" στις μεταρρυθμίσεις για την Αθήνα

Τις εκτιμήσεις ότι ο Αντ. Σαμαράς δεν θα βρει "κατανόηση" από τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, στη σημερινή συνάντηση στο Βερολίνο, επιβεβαιώνει με δημοσίευμά της σήμερα η γερμανόφωνη υπηρεσία της Deutsche Welle. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του άρθρου: «Σαμαράς στο Βερολίνο: Όχι "εκπτώσεις" στις μεταρρυθμίσεις για την Αθήνα».

Το δημοσίευμα αναφέρει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός ελπίζει για κατανόηση, για επιδιωκόμενες ελαφρύνσεις σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή των δανείων και σχολιάζει πως «για μια χαλάρωση της πορείας μεταρρυθμίσεων μάλλον δεν θα λάβει υποστήριξη».

Προσθέτει δε πως οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης αναγκάστηκαν ξανά και ξανά τις τελευταίες ημέρες στην ενημέρωση των συντακτών στο Βερολίνο, με αφορμή την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, «να ξεκαθαρίσουν το αυτονόητο: Οι δυο τους θα μιλήσουν για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και ο Αντώνης Σαμαράς θα ενημερώσει πώς κατά την άποψή του θα προχωρήσει η Ελλάδα - αλλά δεν θα υπάρξουν διμερείς διαπραγματεύσεις για αυτό. Συνομιλητής της Ελλάδας είναι οι δανειστές της τρόικας».

Σύμφωνα με τον συντάκτη, ο Αντ. Σαμαράς αναζητά πολιτική στήριξη, καθώς την επόμενη εβδομάδα αναμένεται στην Αθήνα η τρόικα. Πιθανώς, επισημαίνει, για τελευταία φορά, για να διαπραγματευτεί με την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του τρέχοντος δεύτερου δανειακού προγράμματος για περαιτέρω περικοπές κοινωνικών παροχών και μια μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.

«Όχι μια εύκολη υπόθεση, μιας και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δήλωσαν κατά την τελευταία τους συνάντηση ότι η Ελλάδα πρέπει να υλοποιήσει πλήρως το πακέτο μεταρρυθμίσεων που είναι συνδεδεμένο με τα δάνεια. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η ελληνική κυβέρνηση, όπως και κατά το παρελθόν, θα το κάνει και θα περάσει τους αντίστοιχους νόμους στην Βουλή. Αυτό θα πει ο κ. Σαμαράς στην καγκελάριο», επισημαίνεται στο άρθρο.

Ζήτημα αξιοπιστίας

Πολύ πιο σημαντικές όμως του είναι (ενν. του κ. Σαμαρά) τα θέματα χρηματοδότησης και χρέους, υποστηρίζει ο συντάκτης και συνεχίζει: «Πώς θα καλύψει η χώρα τα διαφαινόμενα χρηματοδοτικά κενά στον προϋπολογισμό του 2015; Η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει ένα τρίτο δανειακό πακέτο της τρόικας. Αν και οι τόκοι για αυτό θα ήταν κατά το ήμισυ χαμηλότεροι, θέλουν να χρηματοδοτήσουν την χρηματοδοτική ανάγκη μέσω έκδοσης κρατικών ομολόγων. Ο λόγος: το δάνειο της ΕΕ και του ΔΝΤ θα ήταν συνδεδεμένο με μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων, αντιθέτως, τα δάνεια από τις χρηματοοικονομικές αγορές όχι. Για να βρει οι Ελλάδα όμως αγοραστές για τα ομόλογά της, πρέπει να είναι αξιόπιστη. Αλλά πόσο αξιόπιστη είναι μια χώρα με ένα βουνό χρέους, το οποίο θα υπερβεί αυτόν τον χρόνο το 177% του ΑΕΠ της;».

Σημαντική η αξιολόγηση της τρόικας

Ακόμη στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι σημαντικό κριτήριο για την πιστοληπτική ικανότητα είναι η τελική αξιολόγηση του δεύτερου δανειακού πακέτου από την τρόικα.

«Όσο πιο θετική είναι, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες της ελληνικής κυβέρνησης να βρει χρήματα στις διεθνείς αγορές», αναφέρει ο συντάκτης και τονίζει ότι ακριβώς σε αυτό το σημείο μπαίνει «στο παιχνίδι» η Γερμανίδα καγκελάριος, διότι, όπως αναφέρει, «η αξιολόγηση της τρόικας υπόκειται πάντα και σε πολιτικές σκέψεις».

Πιθανή συμφωνία για ελαφρύνσεις στην αποπληρωμή των δανείων

Αντίστοιχα, εκτιμά, ο Αντ. Σαμαράς θα ζητήσει την στήριξη της κυρίας Μέρκελ ώστε η τελική έκθεση να είναι όσο το δυνατόν πιο θετική. «Πέρα από αυτό, ο κ. Σαμαράς θα θελήσει να κερδίσει την καγκελάριο σε ό,τι αφορά την μείωση των τόκων και την χρονική επιμήκυνση στην αποπληρωμή των ήδη ληφθέντων δανείων», επισημαίνει ο συντάκτης και προσθέτει ότι «ένα κούρεμα χρέους - αυτό το γνωρίζει και ο κ. Σαμαράς - δεν θα το δέχονταν οι δανειστές». Η Άνγκελα Μέρκελ θα μπορούσε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να συμφωνήσει περισσότερο σε ελαφρύνσεις στην αποπληρωμή των δανείων από ό,τι σε ελαφρύνσεις στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.

Φόβος για επιστροφή στην τσαπατσουλιά

Ο συντάκτης αναφέρει ακόμη ότι «από τότε που η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια την πορεία μεταρρυθμίσεων, η καγκελάριος επαινεί τις προσπάθειες της Ελλάδας» και σημειώνει ότι «μόλις την Δευτέρα εξέφρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ κατά την ενημέρωση των συντακτών στο Βερολίνο, εξ ονόματος της προϊσταμένης του, εκτίμηση για την κυβέρνηση Σαμαρά».

Διευκρινίζει όμως ότι «το Βερολίνο φοβάται ότι με το τέλος της επιτήρησης της τρόικας στο τέλος του έτους η μεταρρυθμιστική βούληση στην Ελλάδα θα μπορούσε να υποχωρήσει, η παλιά τσαπατσουλιά να επανέλθει και οι έως τώρα προσπάθειες να αποβούν μάταιες».

Μικρότερη η ανησυχία στη Γερμανία για τον ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με συγκλίνουσες αναφορές των ΜΜΕ στην Ελλάδα, ο κ. Σαμαράς, συνεχίζει το ρεπορτάζ, θα αναφέρει ένα ακόμη θέμα στο Βερολίνο, δηλαδή την πιθανότητα εκλογών, από τις οποίες θα μπορούσε να προκύψει μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

«Αιτία για την διεξαγωγή εκλογών θα ήταν η πιθανή αποτυχία του Κοινοβουλίου αρχές του επόμενου έτους στην προσπάθεια να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τις καλύτερες πιθανότητες να κερδίσει πρόωρες εκλογές έχει ο συνασπισμός της Αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ. Στις δημοσκοπήσεις βρίσκεται σταθερά με 4% μπροστά από τους συντηρητικούς. Μπορεί όμως κανείς να αμφιβάλλει για το εάν η κυρία Μέρκελ είναι πρόθυμη να παραχωρήσει στην Ελλάδα "έκπτωση στις μεταρρυθμίσεις" προκειμένου να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη, διότι από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ξεκάθαρα την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν προκαλεί πλέον ανατριχίλα στο Βερολίνο», καταλήγει το δημοσίευμα.

πηγή: avgi.gr

Ένοχοι οι χρυσαυγίτες για τα μαχαιρώματα στην «Αντίπνοια»

Ομόφωνα ένοχοι κρίθηκαν από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας οι δύο κατηγορούμενοι για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά την επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής στο στέκι «Αντίπνοια» στα Πετράλωνα το 2008, κατά την οποία μαχαιρώθηκαν δύο άτομα.

Οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε 13 χρόνια και έξι μήνες και 11 χρόνια και 6 μήνες κάθειρξη χωρίς αναστολή εκτέλεσης της ποινής.

Το δικαστήριο τους έκρινε ενόχους για απόπειρα ανθρωποκτονίας και παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία χωρίς να τους αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό.

Νωρίτερα, η εισαγγελέας είχε ζητήσει την ενοχή τους για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση και των δύο κατηγορουμένων.

Εισβολή με σκεπάρνια και μαχαίρια
 

Μεταξύ άλλων, υποστήριξε κατά την εισήγησή της: Η ομάδα των 20 ατόμων, ανάμεσά τους και οι κατηγορούμενοι, «ήταν προκλητικά οργανωμένοι, εξοπλισμένοι με σκεπάρνια και μαχαίρια και εισέβαλαν στην αίθουσα, όπου όλοι οι άλλοι, αμέριμνοι, έκαναν μάθημα. Ο χώρος έγινε μια λίμνη αίματος και έγινε αγνώριστος, δεν είναι υπερβολή να πω ότι επρόκειτο για μια άνανδρη εισβολή».

»Όλα έγιναν γης μαδιάμ σε κλάσματα δευτερολέπτου, λειτούργησαν αστραπιαία με επιμερισμό ρόλων. Και οι δύο κατηγορούμενοι άλλωστε, αναγνωρίστηκαν από τους επιτιθέμενους».

»Δεν βρέθηκαν άσχετα στο σημείο σύλληψης και εκείνος που δεν έχει κάνει τίποτα, δεν έχει λόγο να φεύγει σαν κυνηγημένος και να κρύβεται. Και το λέω αυτό γιατί παίχτηκε ένα παιχνίδι στη διαδικασία του αυτοφώρου. Αυτός που είναι καθαρός και αθώος, εμφανίζεται να τον δουν για να καταδείξει την αθωότητά του. Αντίθετα, λιποτάκτησαν την ώρα της δίκης στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας».

Στις απολογίες τους, οι δύο κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Υποστήριξαν ότι ήταν στην ομάδα, γνωρίζοντας ότι θα μοιράσουν φυλλάδια στον ηλεκτρικό σταθμό Πετραλώνων και όταν σταμάτησαν έξω από το στέκι, έφυγαν και οι δύο, αφού άκουσαν σπασίματα και φασαρία.

πηγή: The Press Project

Και ελάχιστη η ελάφρυνση, και.... μπλόκαρε το Taxis λόγω ΕΝΦΙΑ.

 Πολλοί φορολογούμενοι επιχειρούν να εκτυπώσουν το νέο τους εκκαθαριστικό μαζί με τη νέα ειδοποίηση των δόσεων με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται υπερφόρτωση.

Σήμερα, Δευτέρα, ανέβηκαν στο σύστημα τα εκκαθαριστικά και 6 εκατομμύρια φορολογούμενοι καλούνται να εκτυπώσουν τα εκκαθαριστικά και να πληρώσουν μέχρι το τέλος του μήνα.

Μειώσεις για τους μεγαλοϊδιοκτήτες

Οι διαφορές για τους υπόχρεους στα νέα εκκαθαριστικά είναι σχεδόν αμελητέες, καθώς ελάχιστοι είδαν πραγματικά μειωμένες τις οφειλές τους προς την Εφορία. Στα ποσά του κύριου φόρου για τη μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων και κυρίως των μικροιδιοκτητών ο ΕΝΦΙΑ παραμένει σχεδόν αμετάβλητος.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι μειώσεις φόρου στα νέα εκκαθαριστικά φθάνουν και το 90%. Η νέα εκκαθάριση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περιπτώσεις οικοπέδων που βρίσκονται σε περιοχές που δεν ισχύει ο αντικειμενικός προσδιορισμός αξίας ακινήτων λαμβάνοντας υπόψη την ευνοϊκότερη φορολογητέα αξία μεταξύ Φ.Α.Π. 2013 και Εν.Φ.Ι.Α. αλλά και εξαιρέσεις.

Τα νέα εκκαθαριστικά δεν περιέχουν τις εκπτώσεις φόρου κατά 20% για τα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα ενώ σε εκκρεμότητα παραμένουν και για όσους πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια ώστε να λάβουν 50% έκπτωση ή απαλλαγή από την καταβολή του ΕΝΦΙΑ (έκπτωση 100%). Υπενθυμίζεται ότι όσοι εκ των 6,2 εκατ. υπόχρεων σε ΕΝΦΙΑ έχουν προχωρήσει ήδη σε κάποια καταβολή βάσει της προηγούμενης εκκαθάρισης, τούτη θα συμψηφιστεί με τη νέα εκκαθάριση, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Ανισορροπία και στα νέα εκκαθαριστικά

Ιδιοκτήτες με οικόπεδα αξίας άνω των 300.00 ευρώ, που επιβαρύνονται με συμπληρωματικό φόρο και βρίσκονται σε περιοχές εντός σχεδίου πόλης αλλά εκτός συστήματος αντικειμενικών αξιών, είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι των «διορθώσεων» που έγιναν στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας (ΕΝΦΙΑ), από τον οποίο δεν έλειψαν και πάλι τα λάθη, επισημαίνει η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Ο φόρος στις μεγάλες περιουσίες μειώνεται έως και 98%, αφού ο πρόσθετος «πέλεκυς» του συμπληρωματικού φόρου εξαφανίζεται από το «φρέσκο» εκκαθαριστικό του ΕΝΦΙΑ.

Αντίθετα, για φορολογούμενους με… μικρές περιουσίες, αντίστοιχα μικρές ήταν και οι «ανάσες» στη φορολογική τους επιβάρυνση, που δεν ξεπέρασαν το 15% με 20%.

Αυτά προκύπτουν από τα νέα διορθωμένα εκκαθαριστικά σημειώματα του ΕΝΦΙΑ, που αναρτήθηκαν από το βράδυ του Σαββάτου στο ΤΑΧΙSNET και με τα οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να λειάνει το «σοκ» που υπέστησαν 1,1 εκατ. ιδιοκτήτες από τα τερατώδη λάθη της αρχικής εκκαθάρισης.

Πηγή: pressproject.gr

Εκτίναξη 100% χρεών προς εφορία

Τον Αύγουστο αυξήθηκαν κατά 1,4 δισ. έναντι ρυθμού αύξησης ενός δισ. τους προηγούμενους μήνες.

Δύο χρόνια μετά την "επιλεκτική χρεοκοπία" της ελληνικής οικονομίας, εμφανίζεται η πλήρης χρεοκοπία νοικοκυριών και επιχειρήσεων, κατάσταση η οποία έχει επιβληθεί από τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιδρομές σε συνδυασμό με τη δραστική μείωση των εισοδημάτων και την παρατεταμένη ύφεση. Σύμφωνα με τη Γραμματεία Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, τα χρέη προς το Δημόσιο έφτασαν τον Αύγουστο στα 69,2 δισ., από 35 δισ. το 2009. Αν ληφθεί υπ' όψιν ότι μόνο τον μήνα αυτόν αυξήθηκαν κατά 1,4 δισ., έναντι ρυθμού αύξησης 1 δισ. τους προηγούμενους μήνες του 2014, συνάγεται ότι ήδη τα χρέη προς την εφορία ξεπερνούν τα 70 δισ., ποσό που ισοδυναμεί με το 40% του ΑΕΠ. Προφανώς, υπ' αυτές τις συνθήκες καταψύξεως, τίποτα δεν μπορεί να "επανεκκινηθεί"..

πηγή: avgi.gr

Ο Παύλος Φύσσας δεν πέθανε. Δολοφονήθηκε από τη Χρυσή Αυγή.

Με το Σαμαρά στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η δίωξη των ναζί θα φτάσει μέχρι το τέλος. 

Τέτοιες ώρες, ένα χρόνο πριν, ήμαστε όλοι και όλες παγωμένοι από την είδηση ότι οι ναζί της Χρυσής Αυγής είχαν δολοφονήσει ένα νεαρό αντιφασίστα ράπερ στο Κερατσίνι. Τον έλεγαν Παύλο Φύσσα και το όνομά του έγινε σύμβολο του μαχόμενου αντιφασισμού.

Η δολοφονία του Παύλου αποτέλεσε τη θρυαλλίδα που πυροδότησε αλυσίδα εκρηκτικών εξελίξεων σε σχέση με τη ναζιστική συμμορία. Η πρώτη προσπάθεια των ΜΜΕ να παρουσιάσουν τη δολοφονία ως αποτέλεσμα μιας αντιδικίας για το ποδόσφαιρό, έπεσε στο κενό όταν ο απλός κόσμος πήρε την υπόθεση της πληροφόρησης στα χέρια του, μέσω του διαδικτύου. Οι μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, η αγανάκτηση της προοδευτικής κοινωνίας (δεν λέμε όλης της κοινωνίας γιατί ένα κομμάτι της δεν κατάλαβε τίποτα…), καθώς και η ασφυκτική πίεση από το εξωτερικό, ανάγκασαν την κυβέρνηση να πράξει το αυτονόητο: Να ξεκινήσει την ποινική δίωξη για τα δεκάδες (ή και εκατοντάδες) εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου, το σκηνικό δεν είναι ίδιο. Οι δολοφόνοι και αυτοί που τους έδωσαν τις διαταγές, βρίσκονται στη φυλακή. Και ω του θαύματος, από τη στιγμή που οι ναζί πέρασαν τις πύλες του Κορυδαλλού, οι ρατσιστικές επιθέσεις γνώρισαν κατακόρυφη πτώση…

Ωστόσο, ο εφησυχασμός δεν δικαιολογείται. Όχι μόνο γιατί τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιχειρούν την επανεμφάνισή τους. Ούτε μόνο γιατί η συμμορία στις ευρωεκλογές κατέγραψε αύξηση του ποσοστού της, χάρη στις ψήφους των ανθρώπων που βυθίζονται στον κυνισμό και τον ακροδεξιό μηδενισμό. Ο βασικός λόγος ανησυχίας είναι η στάση μιας κυβέρνησης που επιμένει να παίζει με την ακροδεξιά φωτιά. Ο καθοδηγητής και υψηλός προστάτης της Χρυσής Αυγής Μπαλτάκος δεν συνιστά την εξαίρεση που επιβεβαιώνει το δημοκρατικό κανόνα της κυβέρνησης. Αντιθέτως, η γραμμή Σαμαρά ενσωματώνει την αντιμεταναστευτική και μισαλλόδοξη ατζέντα της Χρυσής Αυγής,  αναβιώνει τη μετεμφυλιοπολεμική αντικομμουνιστική εθνικοφροσσύνη, ευαγγελίζεται ένα αυταρχικό κράτος και σχεδιάζει τη δημιουργία νέου ακροδεξιού κόμματος-παραρτήματος της ΝΔ, δηλαδή μιας light Χρυσής Αυγής. Με τον Σαμαρά στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η δίωξη των ναζί θα φτάσει μέχρι το τέλος.

Απαιτείται, λοιπόν, διαρκής αντιφασιστική εγρήγορση, πρέπει η δημοκρατική κοινωνία να μη χαλαρώσει ούτε στιγμή την πίεση για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Παύλου, καθώς και οι ένοχοι όλων των φασιστικών εγκλημάτων. Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι:

• Ο Παύλος δεν πέθανε. Δολοφονήθηκε από τη Χρυσή Αυγή.
• Ο Παύλος δεν ήταν θύμα γενικώς της βίας, αλλά μιας ναζιστικής συμμορίας της οποίας η ηγεσία έδινε και δίνει εντολές στα μέλη να διαπράττουν εγκλήματα.
• Ο Παύλος δεν ήταν  το πρώτο θύμα. Πριν από αυτόν, χρυσαυγίτες είχαν δολοφονήσει τον Σαχζάτ Λουκμάν, είχαν μαχαιρώσει και ξυλοκοπήσει άγρια εκατοντάδες μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αντιφασίστες
• Ο Παύλος θα ζούσε τώρα, αν η αστυνομία επί χρόνια δεν έδειχνε σκανδαλώδη ανοχή στην εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.

Ο Παύλος θα ζει όσο συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό, όσο συνεχίζουμε την πάλη ενάντια σε ένα σύστημα που δεν σταματάει ποτέ την επώαση του ναζιστικού φιδιού.

- See more at: http://left.gr/news/o-paylos-fyssas-den-pethane-dolofonithike-apo-ti-hrysi-aygi#sthash.0qrCNNtl.6fPzcljd.dpuf

Standard & Poors: Μεγαλύτερο το χρέος από ό,τι υποστηρίζει η τρόικα - Δυσβάσταχτο και μη βιώσιμο

Σύμφωνα με την Standard & Poor's μεσοπρόθεσμα η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και τα επίπεδα του πληθωρισμού θα υπολείπονται των εκτιμήσεων της τρόικας, κάτι που αυτομάτως συνεπάγεται ότι το δημόσιο χρέος θα μειωθεί με μικρότερη ταχύτητα της αναμενόμενης, αλλά και ότι θα απαιτηθούν μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα για να γίνει αυτό.

Συγκεκριμένα:

ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ προβλέπουν ανάπτυξη 0,6% του ΑΕΠ το 2014, ανάπτυξη 2,9% του ΑΕΠ το 2015, αύξηση του ΑΕΠ κατά 3,7% το 2016 και ανάπτυξη 3,5% το 2017.

Αντιθέτως, η Standard & Poor's εκτιμά πως η Ελλάδα θα σημειώσει ύφεση -0,2% του ΑΕΠ το 2014, ανάπτυξη 1,9% το 2015, αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,3% το 2016 και ανάπτυξη 2,7% το 2017.

Σύμφωνα με το σενάριο της τρόικας προβλέπεται αποπληθωρισμός -0,8% το 2014, αύξηση του πληθωρισμού κατά 0,3% το 2015, αύξηση του πληθωρισμού κατά 1,1% το 2016 και αύξηση του τιμαρίθμου κατά 1,2% το 2017.

Η Standard & Poor's δεν συμμερίζεται τις εκτιμήσεις αυτές και θεωρεί πως ο αποπληθωρισμός θα διαμορφωθεί στο -0,6% φέτος. Εκτιμά δε πως ο πληθωρισμός θα ανακάμψει κατά 0,3% το 2015, κατά 0,5% το 2016 και κατά 0,8% το 2017.

Βάσει των εκτιμήσεων του αμερικανικού οίκου, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα ανέλθει στο 176,7% του ΑΕΠ φέτος, στο 173,2% του ΑΕΠ το 2015, στο 169,1% του ΑΕΠ το 2016 και στο 164,4% του ΑΕΠ το 2017.

Στον αντίποδα, η τρόικα εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα ανέλθει στο 174,2% του ΑΕΠ φέτος, στο 171% του ΑΕΠ το 2015, στο 160,5% του ΑΕΠ το 2016 και στο 152% του ΑΕΠ το 2017.

Η απόκλιση αυτή ύψους 12,4% του ΑΕΠ, εάν υπολογισθεί με εκτιμώμενο ονομαστικό ΑΕΠ 255 δισ. ευρώ για το 2017, οδηγεί σε πρόσθετο χρέος 31,62 δισ. ευρώ, κάτι που ουσιαστικά καταδεικνύει πως θα απαιτηθούν πρόσθετες παρεμβάσεις για την ελάφρυνση του χρέους ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για χρέος στο 124% του ΑΕΠ το 2020 και κάτω από το 110% του ΑΕΠ το 2022.

- See more at: http://left.gr/news/standard-poors-megalytero-hreos-apo-oti-ypostirizei-i-troika-dysvastahto-kai-mi-viosimo#sthash.2Qozg2RZ.dpuf